Vanuit Bemelen rijden we in tien minuten naar ‘de stad’, Maastricht dus. Onze favoriete dag in de stad begint met een ontbijt of brunch bij Mama. Vooral favoriet bij de kinderen vanwege de ligging: op de Groene Loper naast de ‘KlimRex’, én vanwege de American pancakes op het menu.
Vanuit Mama lopen we de stad in door het gezellige Wijck, of we parkeren de auto bij de parking Centre Ceramique. Vanaf Plein 92 steken we de Maas over via de voetgangersbrug de ‘Hoeg Brögk’ en komen uit in het Stadspark van Maastricht. Als we dan linksaf slaan en het pad volgen, komen we bij de Helpoort (ca 1229), Nederland’s oudste nog bestaande stadspoort in de middeleeuwse stadsmuur. Ertegenover ligt het Pesthuys. Als klein kind kon ik me helemaal voorstellen hoe vroeger de stadsbewoners die leden aan de pest hier moesten verblijven; buiten de stadsmuren en daarmee op veilige afstand. Het blijkt echter dat dit gebouw nooit echt als pesthuis heeft gediend, maar de naam heeft gekregen vanwege de barakken voor pestlijders die dichtbij lagen.
Gruwelverhalen
Iets verderop zie je het Pater Vinck torentje en de ‘Vief köp’, ook al een plek die ik vroeger heel spannend vond vanwege het gruwelverhaal dat eraan vastzit. In 1638 werden hier 5 ‘verraders’ onthoofd en hun hoofden op houten staken op de stadsmuur gespiest. Eén van hen was Pater Vinck, die samen met andere katholieken heulde met de Spaanse ‘vijand’. Zij hadden meegewerkt aan het geheime plan om enkele Spanjaarden de stad binnen te smokkelen. De Spanjaarden zouden ’s nachts de poorten openzetten voor de Spaanse ruiterij, die de stad zo weer wilde overmeesteren. Het plan mislukte en twintig samenzweerders werden opgepakt, gemarteld, en negen van hen vervolgens gedood.
Van de bloederige geschiedenis naar het hier en nu. Anno 2021 is dit een pittoreske plek waar je op het fijne terras van D’n Hiemel kunt zonnebaden. Laten we maar denken dat ook Pater Vinck vanuit d’n Hiemel met een lekker drankje op ons neerkijkt. Loop je een stukje door dan volgt er nog een goed terras, van Café Sjiek, beroemd om het lekkere zoervleis dat je hier kunt eten.
Bij Café Sjiek slaan we rechts de Pieterstraat in en vervolgens weer linksaf het Lang Grachtje in. We komen uit op de Grote Looiersstraat, vroeger het hart van het leerlooiersgilde. De leerlooiers gebruikten het water van de Jeker om het leer te reinigen en dumpten het gebruikte water ook weer in het riviertje, wat ervoor zorgde dat met name in zomermaanden de stankoverlast enorm was. We slaan aan het einde rechtsaf de Looiersgracht in, waar we na een tijdje een lief bronzen ezeltje zien staan, op de Ezelenmarkt.
Zaate Hermenie en terrasjes
We lopen een stukje door en slaan rechtsaf bij Café de Tribunal om een klein stukje verderop de straat over te steken en linksaf te slaan, naar het Sint Servaasklooster. Aan onze rechterhand ligt een mooi pleintje met het standbeeld van Henric van Veldeke. Ken je hem nog van de Nederlandse literatuurlessen, de oudste bij naam bekende Nederlandse schrijver? We staan hier ook aan de voet van de Sint Janskerk met zijn rode toren. De bekende Servaasbasiliek ligt ernaast. We lopen tussen de kerken door en staan dan op het Vrijthof, waar het altijd een feest is om langs de beelden van de ‘zaate hermenie’ (blaaskapel die met carnaval over straat trekt) te lopen.
We steken het Vrijthof over (een terrasje pikken is natuurlijk altijd een optie) en lopen de Platielstraat in met leuke winkels, waaronder favoriet Dille & Kamille. In het straatje rechts na het Amorsplein ligt nog een leuke winkel: Festen. Als we daar geweest zijn, lopen we terug om de straat te vervolgen en door te lopen totdat we bijna aan de Maas zijn. We slaan rechtsaf om de Stokstraat in te gaan, weer zo’n mooie oude straat met prachtige ‘boetieks’. Aan de rechterkant zit het kleinste café van Nederland, In de Moriaan, met aan de achterzijde een gezellig terras met heerlijke lunch, borrelhappen en natuurlijk vlaai.
Komen we aan het einde van de Stokstraat, dan beginnen de kinderen te jubelen want daar ligt Luna Rossa met overheerlijk Italiaans ijs. Dat eten we op naast Pieke en zijn hond Maoke, die rechtstreeks uit een Maastrichts boek over de rauwe jaren 30 in het Stokstraatkwartier gewandeld zijn. In tegenstelling tot de sjieke winkelstraat die het nu is, was het toen een armoedige arbeiderswijk waar grote gezinnen kleine huizen bewoonden. Pieke verkoopt een stuk zeep, dat hij volgens het verhaal voor zijn vader moet verkopen om diens caférekening te kunnen betalen. Arme Pieke… toen al een armetierig bestaan en nu kan hij slechts toekijken hoe de kinderen van de eenentwintigste eeuw zich tegoed doen aan ijsjes die omgerekend naar zijn tijd een weekloon kosten.
Ach ja, laten we dan ook maar genieten van het goede leven, dat lukt hier in optima forma!
De leukste plekken op deze route op een rij:
- Restobar Mama op het Oranjeplein. Heerlijk terras, vooral met (kleine) kinderen.
- Café Sjiek in de Sint Pieterstraat. Leuk om te eten maar wel altijd stervensdruk en niet te reserveren. Je moet dus geluk hebben.
- Petit Café Moriaan in de Stokstraat. ‘Verborgen’ terrasje op een mooi en rustig plekje in de binnenstad.
- Festen in de Minckelersstraat. Leuke cadeauwinkel.
- Gelateria Luna Rossa. Lekker ijs, maar niet goedkoop.
VVV Maastricht heeft een stadswandeling voor gezinnen met jonge kinderen, Maoke en de Maastrichtse speurneuzen, die deels overeenkomt met bovenstaande route en leuke opdrachten en weetjes heeft